منظور از Origin همان سرور اصلی است که از خدمات CDN آروان استفاده می‌کند. تمامی تنظیماتی که در این بخش به آن‌ها می‌پردازیم مربوط به شیوه‌ی ارسال درخواست‌ها از CDN آروان به سرور اصلی یا همان Origin شماست.
توجه داشته باشید که در CDN اگر پاسخ درخواست مورد نظر در Cache موجود باشد، هیچ درخواستی (به جز برخی موارد مانند Revalidation) به Origin ارسال نخواهد شد.
تنظیمات Load Balancing
Load Balancingبراساس IPهای وارد شده برای هر دامنه در قسمت فعال‌سازی رکوردها انجام می‌شود. اگر برای یک دامنه، دست کم دو IP وارد کرده باشید می‌توانید از ویژگی Load Balancing در CDN آروان استفاده کنید و اگر در یک رکورد تنها یک IP برای یک دامنه وارد کرده باشید، امکان Load Balancing وجود ندارد.
برای این منظور، به قسمت فعال‌سازی رکوردها بروید و یکی از رکوردها را ویرایش کنید:
از مواردی که برای رکوردهای دارای چند IP باید به آن توجه کنید، وزن است. وزن تنظیم شده برای هر سرور روی Load balancing تاثیرگذار است. برای نمونه، تعداد درخواست‌های ارسال شده به سروری با وزن ۲۰، ۲برابر سروری است که وزن ۱۰ دارد.
پس از انجام این کار، به صفحه‌ی تنظیمات Origin، بخش تنظیمات Load Balancing برگردید.
- انتخاب نوع Load Balancing؛ در این قسمت دو گزینه در پیش رو دارید:
- توزیع نوبتی یا همان Round Robin: در این حالت درخواست‌های کاربر به‌شکل نوبتی روی سرورها پخش می‌شود. برای نمونه، درخواست اول از کاربر اول به سرور اول و درخواست دوم از همان کاربر به سرور دوم و به همین ترتیب برای درخواست‌های دیگر و کاربران دیگر ارسال خواهد شد.
- براساس IP کاربر: گاهی نیاز است درخواست‌های یک کاربر تنها به یک سرور ارسال و از پخش درخواست‌های یک کاربر روی سرورهای مختلف جلوگیری شود. در این موقعیت می‌توانید از این گزینه استفاده کنید.
در این حالت، ارسال درخواست کاربر به سرور Origin براساس IP کاربر انجام می‌شود و درخواست‌هایی که CDN از یک IP دریافت می‌کند تنها به یک Origin ارسال می‌شود و روی سرورهای مختلف پخش نخواهد شد.
اگر درخواست از IPهای مختلف دریافت شود به‌شکل Random روی سرورهای Origin توزیع خواهد شد، بنابراین هم‌چنان Load Balancing خواهیم داشت و درخواست کاربران مختلف (با IP غیریک‌سان) روی سرورها توزیع می‌شود.
- تعداد خطا برای حذف سرور از فهرست؛ نیاز است در موقعیتی که یکی از سرورهای origin از کار افتاد یا با خطا مواجه شد، از فهرست Load Balancing خارج شود و دیگر درخواستی به آن ارسال نشود. برای این کار می‌بایست تعداد خطاهای مجاز برای تمام Originها در این قسمت تعیین شود. برای نمونه، اگر تعداد خطا برای حذف سرور از فهرست عدد ۲ باشد اگر Origin دو بار درخواست را پاسخ ندهد یا با خطاهای 50X پاسخ دهد از فهرست خارج خواهد شد.
- مدت زمان اعتبار؛ با خارج شدن یکی از Originها از فهرست، مدت زمانی طول خواهد کشید تا دوباره به فهرست افزوده شود. شما می‌توانید در پنل آروان این مدت زمان اعتبار را تعیین کنید.
- مدت زمان timeout سرور origin؛ مدت زمانی است که CDN منتظر خواهد ماند تا پاسخی از Origin دریافت کند. اگر تا پایان این مدت زمان، هیچ پاسخی دریافت نکند خطا حساب خواهد شد و اگر خطاها بیش از حد مجاز باشند (مورد اول) از فهرست خارج خواهد شد. این مدت زمان را در قسمت قوانین صفحات به‌شکل مجزا می‌توانید تنظیم کنید.
پروتکل ارتباط با سرور اصلی (تنظیم پیش‌فرض)
این قسمت تعیین‌کننده‌ی پروتکل (HTTP/HTTPS) است که CDNآروان از طریق آن با Origin در ارتباط خواهد بود.
به‌شکل پیش‌فرض تنظیمات اتصال سرورهای آروان با سرورهای Origin در این قسمت تعیین می‌شود:
- HTTP: ارتباط سرورهای CDN با سرور Origin از طریق پروتکل HTTP انجام می‌شود.
- HTTPS: ارتباط سرورهای CDN با سرور Origin از طریق پروتکل HTTPS انجام می‌شود.
- خودکار (Scheme): ارتباط CDN با سرور Origin در این حالت به پروتکل درخواست ارسال شده توسط کاربر بستگی دارد. اگر کاربر درخواست خود را به‌شکل HTTP ارسال کند، ارتباط CDN با Origin نیز به‌شکل HTTP خواهد بود. اگر درخواست کاربر از طریق HTTPS باشد، ارتباط CDN با Origin نیز از طریق HTTPS خواهد بود.
چنان‌چه مایل باشید این تنظیمات را به‌ازای هر دامنه به‌شکل جداگانه تغییر دهید، می‌توانید از قسمت «فعال‌سازی رکوردها» تنظیمات مورد نظرتان را اعمال کنید.
کلاستر سرورهای اصلی
در این قسمت می‌توان دسته‌بندی یا کلاسترهای مختلف از Originها ایجاد کرد. این کلاسترهای Origin در قسمت قوانین صفحات کاربرد دارد.
برای نمونه، می‌خواهیم به‌ازای یک قانون خاص برای نشانی test.com/forum درخواست‌ها را به‌جای origin پیش‌فرض به یک کلاستر به نام test cluster ارسال کنیم. برای این منظور یک کلاستر ایجاد و روی گزینه‌ی «کلاستر جدید» کلیک می‌کنید:
در ادامه نام و توضیحات (اگر نیاز باشد) را وارد می‌کنید. در قسمت نوع، دو گزینه‌ی IP و DNS داریم. با انتخاب IP فهرست سرورهایی که در آینده به کلاستر اضافه خواهید کرد از نوع IP خواهد بود و با انتخاب DNS، می‌توانید نام دامنه‌ی سرورها را در کلاستر اضافه کنید.
در ادامه برای اضافه کردن سرور به کلاستر روی «سرور جدید» کلیک کنید:
با توجه به این‌که در نمونه‌ی گفته شده نوع کلاستر در مرحله‌ی قبل، IP انتخاب شده است، می‌بایست IP سرور origin و پورت آن را وارد کرد.
گزینه‌ی وزن مربوط به این سرور است و روی Load Balancing تاثیرگذار خواهد بود. برای نمونه اگر در کلاستر دو سرور داشته باشیم، یکی با وزن ۱۰۰ و دیگری با وزن ۵۰، تعداد درخواست‌هایی که به سرور اول ارسال خواهد شد، ۲برابر سرور دوم خواهد بود.
حال یک کلاستر Origin دارید که می‌توانید در قسمت قوانین صفحات برای ارسال درخواست‌های مربوط به test.com/forum به این کلاستر از آن استفاده کنید.
کافی است که قسمت قوانین صفحات یک قانون برای این نشانی ساخته و در زیرصفحه‌ی تنظیمات Proxy گزینه‌ی انتخاب Origin را روی کلاستری که ساختید Set کنید.
