برای دسترسی به یک وب‌سایت یا یک وب‌سرویس، نیاز است تا از رکوردهای موجود در یک DNS server استفاده شود. به طور خلاصه می‌توان گفت که رکوردهای NS کمک می‌کنند تا DNS server مناسبی را که می‌تواند به سوال‌ها درباره‌ی یک وب‌سرویس خاص پاسخ بدهد، پیدا کرد.
فرض کنید برای دسترسی به یک وب‌سایت، آدرس آن را در مرورگر وارد کرده‌اید. مرورگر نیاز دارد تا IP مرتبط با آدرس وب‌سایت را پیدا کند و برای این کار به یک DNS server نیاز دارد. اما سوال اینجاست که کدام DNS server اطلاعات مورد نیاز مرورگر را دارد؟ یک رکورد NS می‌تواند جواب این سوال را بدهد.
در بسیاری از موارد، وجود چندین رکوردNS متفاوت برای یک دامنه، بهتر از یک رکورد است. این رکوردهای NS کمک می‌کنند تا اگر یکی از DNS serverهای دامنه‌ی موردنظر به هر دلیلی از دسترس خارج شد، دسترسی به دامنه یا سرویس مورد نظر به‌شکل کلی متوقف نشود.
وجود چندین رکورد، مزایای دیگری نیز دارد. برای نمونه فرض کنید که قرار است دو سرویس جداگانه با زیردامنه‌های جداگانه ولی هردو از یک دامنه‌ی یکسان، روی سرور‌های مختلفی ارایه شوند. اگر برای هر یک از این زیردامنه‌ها، رکوردهای NS مختلفی وجود نداشته باشد، هر زمان که تغییری در یکی از این سرویس‌ها یا DNS server مربوط به آن انجام شود، لازم است تا رکوردهای مربوط به سرویس دیگر هم تغییر کند. اما هنگامی که برای این دامنه، بیش‌تر از یک رکورد وجود داشته باشد به گونه‌ای که زیردامنه‌های مختلف رکوردهای جداگانه‌ای داشته باشند، تغییر در هریک از آن‌ها، تاثیری روی بقیه نخواهد داشت.
تصویر زیر، نشان‌دهنده‌ی نمونه‌ای از یک رکورد NS است.
دو خط پایانی، مشخص‌کننده‌ی رکوردهای NS هستند. همان‌طور که در تصویر دیده می‌شود، برای پیدا کردن رکوردهای DNS مربوط به service1.example.com، درخواست‌های DNS باید به سرور ns1.example.com ارسال شوند.
